Als ik op de fiets zit sla ik aan het fantaseren. Op het lokale baantje fiets ik regelmatig op donderdag een rondje mee en dan denk ik altijd even dat ik Jan ben. Als ik op mijn opzegstuur lig droom ik over zijn tijdritmonster en rij ik zomaar een kilometer harder. Na het einde van het (triathlon)seizoen drink ik weer biertjes en kom ik net als Jan een paar kilo aan. Op 1 januari ga ik weer in training, met jawel, net als Jan een paar kilo teveel. Die er midden in de zomer weer af zijn natuurlijk.

Ook op school gaat het gesprek over de koers en Jan, want een van mijn klasgenoten is ook Jan fan. We vinden het schitterend dat Jan de Tour gewonnen heeft, maar toch willen we ook heel graag dat er weer eens een Nederland wint. En dat is Jan helaas niet, we zullen dus nog even moeten wachten. Tijdens de geschiedenis les hebben we het zelf over de laatste Nederlandse Tour winnaar was. Tot docent Roel vertelt dat Groningen ooit bij Duitsland gehoord heeft. We kijken elkaar en weten direct wanneer de laatste keer was en roepen in koor: “We hebben de Tour gewonnen!”